Header Ads Widget

Responsive Advertisement

Ticker

6/recent/ticker-posts

غزل ☆زما او ستا چې يو بل ته رنګونه زیړېدل☆

غزل

☆غزل ☆

☆ ړاندۀ نـۀ وو دا خلق خامخـا بـه پوهېدل☆

☆زما او ستا چې يو بل ته رنګونه زیړېدل☆

☆کچه به وو دا کار ولې پیغور پکښې د څۀ☆

☆څۀ بل چاته خو نۀ وو خپل جانان ته مې ژړل☆

☆☆☆

مرغئ مې دومرہ خوښې دي کۀ امن چرته راغلې

☆☆☆

☆سرونو باندې اوشولې څۀ بل شانتې کانې☆

☆څۀ دلته پرېکیدل څۀ ټيټېدل څۀ خرڅېدل☆

☆پۀ زړونو کښې مې ځایې کړلې دُعا راته کوه☆

☆زما د مئينتوب نه مخکښې چا درته کتل ☆

☆☆☆

خپل ایمان ګورم آئینې ته ځمه 

☆☆☆

☆معصومې او ساده ښکاري ستا سترګې غلچکۍ-☆

☆اُستاذې دي ورځي ورله د زړونو تښتوول☆

☆چې هر وخت مروور کړي پۀ وړه خبره ځان☆

☆عابده ورته ګران به شي اخر پُخلا کوول☆


۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

فضل سبحان عابد 

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

Post a Comment

0 Comments